پروانه که میشوی،

دورِ شمع که میگردی،

پَر و بالت را می سوزاند و می گِریَد.

فریبِ اشک هایش را نخور.

اشکِ او نه از برایِ سوخته پرهایِ توست،

او از برایِ آراستن و زیباییِ خویشتن می گرید.