و در آن دم

که نگاه اَت به نگاهی گره خورد

و دل اَت لرزید

زِ دو چَشمِ سیَهی

و ز برق نِگَهی

تو همان دم

باختی

دل را

در بازیِ عشق

که دِگر کور شدی

مست و مَقهور شدی

و تو باید که بدانی

عشق

یک “بازی” است

که فقط می بازی

و نه “بردی” در کار …

دلبری کارِ تو نیست

کارِ تو باختن است

با غم اَت ساختن است

و تو تنها بردَت

یک سَبَد

رنج است و

اندوه دل اَت

سَبَدی

اندازۀ عُمقِ عشقی

و به وُسعَت دریاییِ دل

یک سبد میوۀ غم

و گلِ تنهایی

و

جامی از رسوایی

که بنوشی جامی

و بگیری کامی

زندگی “عشق” و “دل” و “باختن” است …

Sartrouville

15/10/2016