بهار، نشانۀ بیداری است

مظهرِ عشق و زندگی است

و

شکوفه یعنی خودِ بیداری

فصلِ هایِ غم و سرمایِ روزگار را که گذراندی

خاطراتِ یخ بسته اَت را به فراموشی بِسپار!

پنجره هایِ دل اَت را باز کن!

بگذار بادِ بهاری نوازش دهد ترا

سبز می شَوَد جوانه هایِ دل اَت.

جوانه هایی که هر کدام، زندگیِ دوباره ای است.

عشق است و امید

و قناری هایی

که آوازِ عشق سَر می دهند

بر شاخه هایِ تازۀ زندگی اَت

بر جوانه هایِ دل اَت.

چتری بَر سرِ دل اَت بُگشای

تا در امان باشد از تگرگ هایی

که دشمنِ شکوفه است.

شکوفه هایِ دل اَت را از تگرگ هایِ روزگار در امان دار

که تنها داراییِ توست

و تنها امیدِ تو.

مبادا که شاخه های زندگی اَت

تُهی شود از شکوفه هایِ امید!

برگ های سبز زندگی اَت در راه است…

جوانه هایِ وجودت شکوفا!

روزگاران اَت سبز!

شاخه هایِ امیدَت پُر برگ!

Sartrouville

09/Mars/2017