باید به  نامِ عشق، سلامی دوباره  کرد

وین آسمانِ  زنده دلان  پُر ستاره  کرد

گر موجباتِ عشقِ  بُتان  دوزخی  بُوَد

باید گناهِ  دوزخیان شُست  و چاره کرد

همراهِ  دلبری  که  بلا و فسونگر است

هرگز نَشایدم  که به عشق استخاره کرد

صدری به سجده نهاده  بُدم  نَزدِ  پادِشَه

زان رو که احتشامِ مرا یک اشاره کرد

گَر مِهر و عاشقی، شده  همپایۀ  جنون

باید که لحظه های جنون را شماره کرد

افسرده بوده جان و دل از دستِ روزگار

مدیونِ  دلبرم  که دل اَم  پُر شراره  کرد

دل را به رسمِ عشق و وفا هدیه دادم اَش

پیمان شکست و قلبِ مرا پاره پاره  کرد

02/Feb/19

Sartrouville