تعبیر تواَم  گر  که  مرا  خواب  ببینی

سیمایِ   مرا  در  رُخِ  مهتاب  ببینی

خوش چهره نُمودی زِ پریشانیِ مویَت

بنگر دلِ  این  عاشقِ  بی تاب  ببینی

افتاده  بُدَم  خسته به  دریایِ  نگاه اَت

باز آ  که  مرا  غرقۀ  گرداب  ببینی

صد حیله که چون خادم درگاهِ تو باشم

باشد که  مرا  زمرۀ  اصحاب  ببینی

حاشا که  بِگردَم  زِ دَمِ  تیغِ  نگاه اَت

گر خونِ  مرا  همچو مِیِ ناب  ببینی

این گرمیِ جانم که به سرمایِ زمستان

چون  آتشِ  سوزندۀ  اَخشاب  ببینی

گفتم که دمی در دلِ این خانه  بیاسای

این  خادمِ  خود  در  بَرِ  ارباب  ببینی

آئینۀ  دل  در  کَعَبی  هدیه  نِمودم

شاید که مرا در تَنِ  این  قاب  ببینی

پیمان زِ غم اَت شام نَخُسبیده که شاید

چَشمانِ مرا چون مَهِ شب تاب ببینی

17/Jul/19

Sartrouville