چون قایقی رها  شده در موج، خسته ام

بشکسته شد دلم  به تماشا  نشسته ام

سهمم  زِ هستی ام، قفس و تازیانه  شد

همچون  اسیرِ  وا شده  از بند رسته ام

گیرم  که  پا  رها  شده  از  قیدِ  بَندِگی

لیکن  اَسیرِ  و  بردۀ   زنجیر  بسته ام

خواندم  بسی  ترانۀ  دلدادگی، کنون

از زندگیّ و جور و جفایَش گسسته ام

بر رویِ زرد و درد و غمِ چهره ام  نِگر

پیمانِ  عشق  بسته   بُدَم، دل  شکسته ام

Sartrouville

28/Fev/2017