از ناله هایِ این دلِ دیوانه خسته ام
دل را به رویِ یارِ جفاپیشه بسته ام
دیگر نمی خوانم اَت ای جان! ترانه ای
آزاده ام زِ طوق و زِ هَر حیله رسته ام
رفته ست نسیمِ فرح بخشِ روزِگار
از زندگیّ و مردمِ دنیا گُسسته ام
باشد زِ دَر دَرآیَدَم آن بویِ آشنا
با شوقِ ماهتابِ درخشان نشسته ام
این مستی ام نِگَر که زِ شوقِ وصالِ او
نوشیده اَم زِ جام و چو پیمان شکسته ام
Sartrouville
03/jun/2017