از ناله هایِ  این  دلِ  دیوانه  خسته ام

دل را  به  رویِ  یارِ جفاپیشه  بسته ام

دیگر  نمی خوانم اَت  ای جان! ترانه ای

آزاده ام  زِ طوق و  زِ  هَر حیله رسته ام

رفته ست  نسیمِ  فرح بخشِ  روزِگار

از  زندگیّ  و  مردمِ  دنیا  گُسسته ام

باشد   زِ  دَر  دَرآیَدَم  آن  بویِ  آشنا

با شوقِ  ماهتابِ  درخشان  نشسته ام

این مستی ام  نِگَر  که زِ شوقِ وصالِ او

نوشیده اَم زِ جام و چو پیمان شکسته ام

Sartrouville

03/jun/2017