همه ذرّاتِ وجودم با توست
همۀ بود و نبودم با توست
سایه بر جانِ نمازم زده ای
زآنکه تکبیر و سُجودم با توست
چون غباری که بِرقصَد به نسیم
من پریشان و ، غُنودَم با توست
چنگِ بر تار زنم با دلِ ریش
زَخمه و نغمۀ عودَم با توست
خویش در جمع و سکوتم در خویش
زآنکه بدرود و درودم با توست
لب فروبسته ام از هر سخنی
همه فریاد و سرودم با توست
نَه بِه تنهایی خود می سوزم
خِرمَن و آتش و دودم با توست
بی تو مُردابَم و ساکن ، هَردَم
این خروشانیِ رودم با توست
بالِ محنت کشِ پرواز، تویی
همۀ اوج و فرودم با توست
نَه بِه خُسرانِ جهان اندیشم
تا که دارایی و سودم با توست
عهدِ خود با دِگران بِشکستَم
زآنکه پیمانِ وجودم با توست
پاریس – دسامبر 2011