همه ذرّاتِ وجودم با توست

همۀ  بود و نبودم  با توست

سایه بر جانِ  نمازم  زده ای

زآنکه تکبیر و سُجودم با توست

چون غباری که بِرقصَد به نسیم

من پریشان و ، غُنودَم با توست

چنگِ بر تار  زنم با  دلِ ریش

زَخمه و نغمۀ عودَم با توست

خویش در جمع و سکوتم در خویش

زآنکه بدرود و درودم با توست

لب فروبسته ام از هر سخنی

همه فریاد و سرودم با توست

نَه بِه تنهایی خود می سوزم

خِرمَن و آتش و  دودم با توست

بی تو مُردابَم و ساکن ، هَردَم

این خروشانیِ رودم با توست

بالِ محنت کشِ پرواز، تویی

همۀ اوج و فرودم با توست

نَه بِه خُسرانِ جهان اندیشم

تا که دارایی و سودم با توست

عهدِ خود با دِگران بِشکستَم

زآنکه پیمانِ وجودم با توست

پاریس –  دسامبر 2011