پارادوکس از نوع ایرانی
دسامبر 16, 2016
چشم به راه
دسامبر 18, 2016

روزگاران

روزگاری ست

که سیمایِ تو از من دور است

روزگاری ست

دل اَم مَهجور است.

همه روز و همه شب

در به در و حیران است

دلِ غمدیدۀ من

نگه و دیدۀ من.

لیک

در میانِ همۀ آدمها

از وَرایِ همۀ پنجره ها

نیست آن چشمِ سیاه

نیست آن برقِ نگاه

و من آهسته به دل می گویَم

که فراموش کند پنجره را!

و صدایِ قدمِ خاطره را

روزگاری ست

دل اَم در گور است ….

 

Sartrouville

16/Dec/2016