گَرَت با خود، سَرِ سازش نداری

گَرَت یک دم  تو  آرامش  نداری

شبی را با درونِ خود سحر کن

نِشین بَر اسبِ رویاها، سفر کن

به دنبال دل اَت اُفت  و  روان شو

شبی را با  دلِ خود مهربان  شو

نگه کن کاین  دلِ  زار اَت چه خواهد

دل اَت از چَشمِ بیدار اَت  چه خواهد

که او دنبالِ عشقی  وَز درون  ریش

و  تو  راهی  دِگَر  بِگرِفته  در  پیش

جدا کردی  تو   راه اَت  از  دلِ  خود

ندانستی چُنین  شد  مشکلِ  خود

ندانستی که  باید  راهِ  دل  شد

زِ “خود” بیرون شد و همراهِ دل شد

“خود”ت را  از درونِ  خود  بُرون  دِه

به  جای اَش  قالبی از  دِلبَر اَت  نِه

Sartrouville

08/Fev/2017