از دیارانِ  خود  سفر کردی

از دل و عاشقی گذر کردی

هر چه را، جُز آنِ عاشقی اَت

از نِگَه کَردَن اَش  حذر کردی

بر شَباب و عشق و خامیِ خود

همچو  یک خاطره، نظر کردی

شبِ هجران و بی وفایی را

با صبوریِّ  دل، سحر کردی

روزگارِ  غم  و  جداییِ  او

همچو آواره گان  سِپَر  کردی

هر چه، جز  آنِ عاشقی اَت

زندگی کرده ای، هدر کردی

گر تو را  فرصتیّ  و  عُمرِ  دگر

بسته  باشد  دِلَت  هنر  کردی

با  جفا  پیشِگانِ  هم  پیمان

زِ چِه روعُمرِخود خطرکردی؟

گره بَر  سبزه ایّ  و  امّیدی

و چه خوش، سیزده بِدَرکردی

Sartrouville

01/Fev/2017