از دیارانِ خود سفر کردی
از دل و عاشقی گذر کردی
هر چه را، جُز آنِ عاشقی اَت
از نِگَه کَردَن اَش حذر کردی
بر شَباب و عشق و خامیِ خود
همچو یک خاطره، نظر کردی
شبِ هجران و بی وفایی را
با صبوریِّ دل، سحر کردی
روزگارِ غم و جداییِ او
همچو آواره گان سِپَر کردی
هر چه، جز آنِ عاشقی اَت
زندگی کرده ای، هدر کردی
گر تو را فرصتیّ و عُمرِ دگر
بسته باشد دِلَت هنر کردی
با جفا پیشِگانِ هم پیمان
زِ چِه روعُمرِخود خطرکردی؟
گره بَر سبزه ایّ و امّیدی
و چه خوش، سیزده بِدَرکردی
Sartrouville
01/Fev/2017