خُرَّمی در جهان نمی بینیم

شادیِ  مردمان  نمی بینیم

بس بدیدیم  آه و ناله  و غم

حالِ خوبِ کَسان نمی بینیم

زیرِ  شلّاقِ  روزگارِ  شداد

شعری ازعاشقان نمی بینیم

تَلّی  از نَعشِ  کُشتگان، حتّا

یاوری  نیمه جان  نمی بینیم

(سبزسَر)هایِ مان به  بادِ فنا

رنگِ  سُرخِ  زبان نمی بینیم

مردمان صُمّ و بُکم ومَبهوتَند

صحبتی در دهان  نمی بینیم

دیده  بر جورِ ظالمان  بستیم

فتنۀ  ناکَسان  نمی بینیم

روزِ  بیدادِ  جاهلان  بِرَسید

نُصرَتِ  فاضلان  نمی بینیم

نسلِ  تاریکیانِ  شب زده ایم

نورِ  فرزانگان  نمی بینیم

سر به دامانِ خود فرو بردیم

دردِ  خونین  دلان نمی بینیم

مات ومبهوتِ حالِ خود گشتیم

این به خون خفتگان نمی بینیم

گفتمش صبر پیشه کن پیمان!

جبر و دورِ زمان  نمی بینیم

20/Nov/2019

Sartrouville