بنگر دمی بر این دلِ محنت کشیده ام
من از دیارِ غُربتِ و هجران رسیده ام
لَختی نظر نِما به چهرۀ در خود تکیده ای
آنگه ببین که بی تو چه زهری چشیده ام
دل بسته ام به مویِ چُنان موج و روی تو
حالی که طعن و شِماتَتِ یاران شنیده ام
جان داده ام به پایِ تو ارزنده تر زِ جان!
باشد چُنان کز اسارتِ جانم رهیده ام
عُمری نِهاده ام به رَهَت زندگی، ببین!
زین بارِعاشقی، که بدین سان خمیده ام
گشتم میانِ این همه خوبانِ و دلبران
چون رویِ ماه و صورتِ جانان ندیده ام
شادم زِ داد و ستدی این چُنین که باز
دل را بداده و دلبرِ جانان خریده ام
تا صدر و دیده ام شده خاکِ قَدَمگَه ات
از آشِنایی و صحبتِ خوبان بُریده ام
شادم چُنان که پیمانِ دلم با تو بسته ام
رامم چُنان که در بِستَرِ تو آرمیده ام
08/Fev/2019
Sartrouville