بنگر دمی  بر این  دلِ  محنت  کشیده ام

من  از  دیارِ  غُربتِ  و  هجران  رسیده ام

لَختی نظر نِما به چهرۀ در خود  تکیده ای

آنگه ببین که بی تو چه زهری چشیده ام

دل بسته ام به مویِ چُنان موج و روی تو

حالی که طعن و شِماتَتِ  یاران شنیده ام

جان داده ام به  پایِ تو  ارزنده تر  زِ جان!

باشد چُنان  کز  اسارتِ  جانم  رهیده ام

عُمری نِهاده ام  به  رَهَت زندگی، ببین!

زین بارِعاشقی، که بدین سان خمیده ام

گشتم  میانِ  این  همه خوبانِ  و دلبران

چون  رویِ  ماه و صورتِ  جانان ندیده ام

شادم زِ داد و ستدی  این چُنین  که  باز

دل  را  بداده  و  دلبرِ  جانان  خریده ام

تا  صدر و دیده ام شده خاکِ قَدَمگَه ات

از آشِنایی  و  صحبتِ  خوبان  بُریده ام

شادم چُنان که  پیمانِ  دلم  با تو بسته ام

رامم  چُنان  که  در بِستَرِ  تو آرمیده ام

08/Fev/2019

Sartrouville