زِ لطفِ  دیدنِ روی اَت مرا نصیبی نیست

نه  نایِ   رَه  بِسِپُردن  مرا  طبیبی   نیست

اگر  به  پایِ  تو  اُفتم  وَ گَر  که  ناله کنم

کجا بُوَد غم و  یاری؟ به دل حبیبی نیست

کنون  زِ بختِ بد ای گل! چرا فغان و جَزَع؟!

که دردِ دوری اَت ای جان! غمِ غریبی نیست

به  جستجویِ  شمیم اَت   به  راهِ  قافله ام

که  کاروانِ  دل است و رَهِ عجیبی  نیست

کلیدِ  دل  به   تو  دادم   تو  پرده دارِ  دلی

کنون چه  دل نگرانی ؟ ترا  رقیبی  نیست

صبوحی اَت  صنما  در  کنارِ  پیمان  باد

نِشین کنارِ من اِی گل! مرا شکیبی  نیست

Sartrouville

05/Dec/2016