زِ لطفِ دیدنِ روی اَت مرا نصیبی نیست
نه نایِ رَه بِسِپُردن مرا طبیبی نیست
اگر به پایِ تو اُفتم وَ گَر که ناله کنم
کجا بُوَد غم و یاری؟ به دل حبیبی نیست
کنون زِ بختِ بد ای گل! چرا فغان و جَزَع؟!
که دردِ دوری اَت ای جان! غمِ غریبی نیست
به جستجویِ شمیم اَت به راهِ قافله ام
که کاروانِ دل است و رَهِ عجیبی نیست
کلیدِ دل به تو دادم تو پرده دارِ دلی
کنون چه دل نگرانی ؟ ترا رقیبی نیست
صبوحی اَت صنما در کنارِ پیمان باد
نِشین کنارِ من اِی گل! مرا شکیبی نیست
Sartrouville
05/Dec/2016