روزِ نو هَمرَهِ میلادِ بهار آمده است

سُنبُل و یاسَمَن و غُنچه به بار آمده است

سبز شد آن همه خشکیده درختان و زمین

فصلِ وَرد و چمن و فصلِ شکار آمده است

باد و باران و فَریباییِ گُل هایِ بهار

این همه حُسنِ جهان سلسله وار آمده است

وقتِ اَفشاندنِ مِهر است به همراهِ نَسیم

گویی از بَهرِ دلِ عاشقِ زار آمده است

آنکه بُگذشت زِ سَرمایِ زمستانی و فصل*

دست در گردنِ معشوق و نگار آمده است

وقتِ بیگانگی و فُرقَتِ یاران بُگذشت

فصلِ صُلح و سَفَر و دیدنِ یار آمده است

صوت و آوایِ دل انگیزِ هَزاران به یقین

خاطرِ رُفتَنِ اَندوه و غُبار آمده است

رقصِ نوروزی و فرهنگِ خوش آهنگِ کُهَن

قصدِ خوشحالیِ دل هایِ فَگار آمده است

صَد پَیام از سویِ دلدار و پریشانیِ وی

از بَرِ عاشقِ بی صبر و قرار آمده است

هَمرَهِ بلبلِ خوشخوان و شَمیمِ گُلِ یاس

هَوَسِ عاشقی و بوس و کنار آمده است

بِزُدا هَر شِکَنِ اَخم زِ پیشانیِ خویش

غُصّه از کام بِشُد، خنده به کار آمده است

قاصدِ زندگی و تازگیِ نوروزی

از رَهِ دور و فَراسویِ بِحار آمده است

فال و بهروزی و زیباییِ اَیّامِ کَسان

بهتر از روز و شب و دَفتَرِ پار آمده است

آمده تا به دل و مُشکلِ پیمان برسد

گر چُنین است، بگو! یار به دار آمده است؟

فصل* = جدایی

نوروز سال 1400 شمسی

20/Mars/2021

Sartrouville