مَشام اَت

هنوز پُر است از عطرِ نَفَس هایی

که تصویری و تصوّری از عشق داشت

مَجازی یا حقیقی

و نمی دانستی

که نَفَس

کلافی ست پیچیده در نَفس

نَفس که تغییر کرد

نَفَس باز می ایستد

نمی بوید

و حتی جُفتی چَشم

که نگاه می کُنَد تو را

امّا نمی بیند.

جان دادی

و چه کودکانه نفهمیدی

و نخواستی بفهمی

که چه ارزان

جان را می فروشند به نان.

وضربان نَفَسِ دَوَنده هایی

که عشق نیست

پایانِ خط است.

نَفَس های “نان”

بویِ رفتن میدهد …

Sartrouville

27/Jan/2017