در عصری که همه مُطابقِ زمانه و مُد، پیش می رَوَند، کهنه که شُدی، از مُد که افتادی، خیلی که با کیفیّت باشی، یا می شوی رومیزیِ چهل تکّۀ دست دوز، همراه با تکّه هایِ دیگر و احیانا قدیمی تر و یا همچون پارچه ای، تکّه تکّه ات می کنند برای شستشویِ زمین و نظافت، بی کیفیّت ها هم که جایِ شان زباله دان است.

و دیگر به دردِ پُز دادن هم نمی خوری.