برخیز!

کوله بارِ سَبُکِ زندگی اَت را بردار

پای در راه بِنِه

راهِ درازی تا “راستی”  نیست

پیچِ اوّل را که رَد کُنی، دیگر “پیچ”ی در کار نخواهد بود

که هر چه هست، ادامۀ  “راهِ راستِ” توست

و تا جان ی و رَمَقی داری

از “پیچ” دور شو!

و تنها چند قدم  آنطرف تر، خواهی دید زندگی و تنهایی و راستی را…

نگرانِ جایِ خالی اَت نیز نباش

جایِ هیچ کس، در هیچ کُجای جهانِ هستی، خالی نمی ماند

جایی بِنِشین که بَر نخیزانندَت!

Sartrouville

23/Jan/2017