گام های اَم را می شِمُرَم

یک به یک …. تا گام بعدی

امّا هیچگاه، حتّی نیم نگاهی نیز به قَفا و ردِّ پایم نمی فِکنم

چرا که، ردِّ پایی هم،

اگر هست،

ردّی است از گذشته ای که زندگی نکرده ام،

زیسته ام.

ردّی است از فریادهایی که از دل برنیاورده ام،

فرو خورده ام.

گام هایی است،

نَه به سویِ نور … که به سویِ گور.

این ها که می بینی، جایِ پایِ زندگی نیست،

ردِّ کوچ است

ردّی ست از وجودی و تار و پودی بافته از جَهل

جایِ پایِ رفته ای ست

که اگر نبود

بهتر بود …

Sartrouville

25/Jan/2017